Wolność

Fernando Pessoa

Władimir Kalinin

Co za rzecz przyjemna

Obowiązku nie spełniać,

Mieć książkę w zasięgu ramienia

I jej nie otwierać!

Czytanie to nuda,

Nauka to bzdura.

Słońce złoci chmury

Bez literatury.

Rzeka płynie dnia dobrego i złego

Bez wydania oryginalnego.

A ten powiew wiatru z lasu

Tak naturalnie porannego,

Nie musi się spieszyć, bo ma dosyć czasu –

Książki to kartki farbą pomazane.

Nauka umożliwia głębokie poznanie

Dyskretnej różnicy między zerem i niczym.

O ile jest lepiej we mgle i tajemnicy

Czekać na naszego Króla Sebastiana

Choć przyjścia jego godzina nieznana!

Wielka rzecz jest w dobroci, w tańcach i powieściach,

Ale to, co na świecie najlepsze, jest w dzieciach –

Tam gdzie księżyc, gdzie kwiaty i słońce dalekie,

Grzeszne tylko wtedy, gdy miast pieścić piecze.

A postać największa z wszystkiego

Jest Jezusa Nazareńskiego,

Co o finansach nic nie wiedział

I wątpliwe, czy miał bibliotekę –

tłum. z portugalskiego Michał Lipszyc