Władysław Broniewski

W.Dubicki

***

Jak to przyjemnie otworzyć oczy

i zobaczyć - ba! cóż? - świat ten,

i tak pięknie go radością otoczyć,

i objąć światłem.

Radość? Światło? No, a zgryzoty,

gdy przymkniesz oczy?

Żużlem burym wyda się złoto,

mrok cię otoczy.

Miejże oczy aż do spalenia

jasno otwarte:

na radość życia, radość tworzenia

i że to życie coś warte.