Czas niedokończony

Ks. Jan Twardowski

Nie opowiadajcie, razem i osobno

Że nie ma ludzi niezastąpionych

Bo przecież moja matka

Łagodna i nieubłagana

Cała w czasie teraźniejszym niedokończonym

Wychyla się z nieba

Żeby mi przyszyć oberwany guzik

Kto to lepiej potrafi?

W czyich palcach drży igła, jak drucik ciepła

Gdy tyle dzisiaj uczuć, a mało miłości

I tyle cudzych kobiet, a żadna nie moja

A śmierć tak bardzo ważna , bo się nie powtórzy

I smutek, jak sprzed wojny, ostatnia choinka.