W pierwszej osobie liczby mnogiej

Zagajewski Adam

Julianowi Kornhauserowi

Marek Żuławski

Nosimy używane słowa, wzniosłość i rozpacz

zjedzone przez cudze usta,

chodzimy po zapadniach cudzego przerażenia,

w encyklopedii odkrywamy starość,

wieczorem udajemy, że wybuchła wojna,

rozmawiamy z Baczyńskim,

pakujemy się w pośpiechu,

przypominamy sobie dawnych poetów,

wychodzimy na dworzec, potępiamy faszyzm,

po czym triumfalnie,

w przedziale pierwszej klasy,

w pierwszej osobie liczby mnogiej,

dajemy wyraz naszej przenikliwości,

tak jakbyśmy nie zostali obdarzeni

absolutnym słuchem milczenia.

W liczbie mnogiej

W liczbie mnogiej żyłem, żyliśmy

W liczbie mnogiej, wśród obcych sobie

przyjaciół i przyjaznych wrogów,

tak rzadko sam, sami, tak mało

samotności w tak samotnym

kraju. Nawet wiersze mówiły

my, my wiersze, my linijki, my

metafory, my puenty. Ja spało

jak dziecko, pod płótnem

nieuważnego spojrzenia