Dziękuję Ci Panie

Małgorzata Hillar

że dałeś mi

na stare lata

dar zdumiewania się

że kiedy dotykam drzewa

rosnącego pod moim oknem

nie mówię

no cóż to tylko pospolity kasztan

lecz szepczę w zachwycie

to cud

a gdy zbliża się do mnie

mała dziewczynka

nie stwierdzam

to przecież tylko zwyczajne dziecko

moja wnuczka

lecz myślę zdumiona

to cud

Pragnęłabym

abym patrząc w lustrze na siebie

starzejącą się kobietę

której tak często nie lubię

mogła powiedzieć z radością

to cud że jestem