Jolanta Chrostowska-Sufa

Veronika Pinke

***

kiedy byłam mała

wierzyłam że jest tylko dobro

śniłam że jest tylko piękno

widziałam obrazy raju

haftowane na niebie przez wiatr

biegałam ze słońcem w dłoniach

z błękitem nieba w kieszeniach

rozmawiałam z drzewami

oplatałam je konarami moich ramion

wsłuchując się w stare klechdy

zarosłe korą i mchem

to było tak dawno

siedzę na ławce w parku

nie widzę nieba

nie słyszę wiatru

dzieci piją palą

krzyczą tyle w nich złości

siedzę w cieniu drzewa

a ono wciąż milczy