ARKADIA
 |
Konstantin Makovsky-Happy Arcadia (1890)
|
Ta miłość
Powstała z ruin świtu
Wezbranych głosów świata
Jak zefir się zapala
Rozgrzewa wiatru skrzydła
I pędzi po horyzont
Jak zrywa się z odmętu ciszy
Sirocco morskich fal
Aż gdzieś napotka łańcuch gór
Ta miłość
Wędrowcom myli drogę
W oazie czeka spełnień nocy
Jak karawana na pustyni
W drobinach spojrzeń słońca
Szuka wciąż słów we mgle
Jak gna gorące serce
Gdy mapa kartografa
Zapiskiem ust zaznacza życie
Ta miłość
Na lądzie bliskich spojrzeń
Gdy falowały oba ciała
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz