Roman Brandstaetter

Chrystus przechadza się po jeziorze 

Jest noc.

Modlę się do Ciebie.

Lecz Ty nie przychodzisz.

Cóż mi z tego,

Że wiara

Jest przedłużeniem

Ludzkiego życia

W wieczność,

Skoro jestem człowiekiem

Małej wiary?

Boję się głębi,

Po której nie umiem stąpać.

Modlę się do Ciebie.

Lecz Ty wciąż nie przychodzisz.

Moją modlitwą szarpie

Gwałtowny wiatr.

Moja modlitwa poczyna

Burzyć się i pienić.

Przyjdź do mnie, Boże,

Galilejski Przechodniu,

W porę wschodzącej trwogi,

W porę głębokości,

W porę szalejącego jeziora.

Nie omijaj mnie.

Stąpaj po mojej

Spienionej modlitwie

I nie pozwól,

By mnie wyrzuciła

Jak topielca

Na swój zamulony

Brzeg.