Zbigniew Herbert 

Mój Ojciec

 Mój ojciec bardzo lubił France`a

 i palił Przedni Macedoński

 w niebieskich chmurach aromatu

 smakował uśmiech w wargach wąskich

 i wtedy w tych odległych czasach

 gdy pochylony siedział z książką

 mówiłem :ojciec jest Sindbadem

 i jest mu z nami czasem gorzko

 przeto odjeżdżał Na dywanie

 na czterech wiatrach Po atlasach

 biegliśmy zanim zatroskani

 a on się gubił W końcu wracał

 zdejmował zapach kładł pantofle

 znów chrobot kluczy po kieszeniach

 i dni jak krople ciężkie krople

 i czas przemija lecz nie zmienia

 na święta raz firanki zdjęto

 przez szybę wyszedł i nie wrócił

 nie wiem czy oczy przymknął z żalu

 czy głowy ku nam nie odwrócił

 raz w zagranicznych ilustracjach

 widziałem jego fotografię

 gubernatorem jest na wyspie

 gdzie palmy są i liberalizm