Roman Brandstaetter

Jan Chrzan

Psalm o wcielonym złu

Ty znasz wszystkie ruchy drzew i zwierząt

W krainie ospowatych ruin. Wiesz, co myśli

Jej pełzający horyzont - człowiek ograniczony.

Utkałeś go jak tkaninę w łonie matki

I policzyłeś jego kości, i chciałeś go uczynić

Drabiną w Bethel,

Ale on stał się jednym ze stopni

Prowadzących w głąb próchna

I zagłady.

Opuściłeś tę krainę

I pozostawiłeś ją samą sobie

Przed nieustannie przybierającym potopem.

Okrutna jest samotność ludzi

O cienistych twarzach,

Ułożonych w kłamliwe sylogizmy.

Śnieg leży na szczytach człowieka.

Zejdźmy w doliny.