Marcin Świetlicki

Poezja

nie może mi nakazać niczego, poezja

nie może mi niczego zakazać, poezja

łazi za mną, czasami widnieje przede mną.

Nie lubię wierszy o poezji, nie jest bohaterką

mojej bajki, ja zaledwie śpię z nią,

czasami z satysfakcją, lecz bez satysfakcji

dość często.

W tym mieście

było centrum, lecz wyniosłem się stąd

i mówię: „było centrum", a „stąd" w „stamtąd" przeszło.

W tym mieście

była miłość, ale się pokończyły wątki, miłość jest za miastem

i tylko czasem tu bywa przejazdem,

w nocy nie śpi, wyjeżdża, zanim zrobi krok

ku drzwiom.

Konfesje

są prawdziwe, o ile są kłamstwem.