Joanna Kulmowa 

 Gdyby w sklepach sprzedawano sny 

Gdyby w sklepach sprzedawano sny 

nikt za darmo ni zasypiałby.

Musiałby przedtem ustawiać się w kolejce.

Obliczać czy mu starczy pieniędzy

na sen,

jakiego zechce.

Wybierać towar po dostępnej cenie.

Martwić się,

gdy mu sprzed nosa

ktoś porwie senne marzenie.

Porobiłby może zapasy na bezsenne czasy.

Potem brałby kwitek.

Potem szedłby do kasy.

Potem wracał do domu z paczką pełną snu.

I kładłby się do łóżka -

i tu

mogłoby się okazać, że się sprzedawca pomylił.

Albo że w tramwaju paczkę zamienili.

I ogromnie byłoby niemiło

gdyby człowiek śnić musiał o czymś,

co mu się wcale nie śniło.



Psalm śnienia 

My tutaj przychodzimy żeby śnić o Panie

pozornie zatopieni w świecie bo cieleśni.

Za to jest właśnie kara.

I jest zmiłowanie

za to co nam się śni albo też nie śni.

Winni rzeczywistości co się z nas wyśniła

ze snów się spowiadamy

śnionych jako rzeczy -

a nie ma snu gorszego jak zamysł człowieczy.

Czasem przez pajęczynę snu jawa się przedrze

gdy przechodzą umarli w urojoną przestrzeń.

Siedzą patrzą a nam się zdaje w nagłym chłodzie

że to sen -

aż ich tyle że się w nas nie mieszczą.

Wtedy początek śmierci co w sen wchodzi

przebudzeniem – n a   w i e c z n o ś ć .