Konstandinos Kawafis
To, Co Potem
Wierzę w To, Co Potem. Nie omroczą mi głowy
apetyty doczesne, praktyczne. To nie jest gotowy
pogląd, lecz instynkt. Niebiańskimi słowy
życie będzie dopełnione, samo bez sensu przecież.
Do spoczynku i nagrody prace tęsknią człowiecze.
Więc gdy już cokolwiek widzieć przestanę w tym świecie,
na jego Stworzyciela swe oczy otworzę.
Nieśmiertelnego życia strumień z Ewangelii Bożej
popłynie – życia, którego nic już nie przemoże.
w przekładzie Ireneusza Kani
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz