Moje pisanie

Z czego się zrodziła chęć mego pisania?

Pytanie na które odrzec nic nie umiem.

Czy z ciszy samotnej, czy z pustki czekania,

czy ze szlochu wierzby płaczącej przy drodze?

Coś we mnie wezbrało, jak wody wiosenne,

po których kra płynie daleko do morza.

Szum wiatru podsyca nastroje jesienne,

deszcz w szyby dzwoni serenadę rzewną.

Z czego sie zrodziło to moje pisanie,

czy z potrzeby serca? - tego nie rozumiem.

Wyskoczyło śpiewne jak świerszcz z za komina,

więc siedzę i piszę, choć pisać nie umiem.

Wyskoczyło raźno - babcię przestraszyło,

kartki rozsypało, wątek utraciło.

Poplątane myśli, zagubione słowa,

nieskładne me wiersze, bo już siwa głowa.

Krystyna Kunigiel-Jabłońska