Ponad miłość

Octavio Paz

Władysław Gałczyński

Wszystko nam zagraża:

czas, który na drgające odcinki potnie i oddzieli

tego, kim byłem,

od tego, kim będę,

niczym maczeta żmiję:

na świadomość – prześwity prześcigane,

na spojrzenia – oślepione patrzeniem

na to, w jaki sposób patrzę,

na słowa – rękawiczki zszarzałe, kurz myśli na trawie, wodzie, skórze,

na imiona nasze, które powstają między mną a tobą,

na mury z pustki, których głos żadnej trąby

nie powali.

Nie pomieścimy się

ani w marzeniu, w jego zbiorach spękanych obrazów,

ani w pianie proroczej szaleństwa,

ani w miłości – wojaczce zębów i pazurów.

Poza nami,

na granicy bycia i przebywania,

wabi życie, o ileż prawdziwsze, przyzywa.

na zewnątrz noc przeciąga się i oddycha,

pełna wielkich liści gorących

i skłóconych zwierciadeł:

walczą o lepsze owoce, szpony, oczy, grzywy liści,

łuki pleców błyszczące,

ciała, co przedzierają się pośród innych ciał.

Połóż się tutaj, na brzegu, gdzie jest tyle piany,

tyle życia, które się trwoni, nieświadome siebie:

ty także należysz do nocy.

Odpręż się i oddychaj pełnią swojej bieli,

niech poczuję twój puls szczodrobliwej gwiazdy,

bądź kielichem, chlebem,

który przechyla szalę w stronę jutrzni,

przerwą krwi, która płynie między czasem

policzalnym a czasem bez miary 

z hiszpańskiego Krystyna Rodowska; „Libertad bajo palabra” (1944-1955)

Octavio Paz (1914-1998), meksykański pisarz i dzieńnikarz. Laureat Nagrody Nobla 1990

1943-1968 pracował jako dyplomata. W swoich wierszach posługuje się poetyką zaczerpniętą z doświadczeń surrealizmu, nasycając je także symboliką kulturową, wywodzącą się zarówno z przeszłości Meksyku, jak wzorców uniwersalnych.
Podejmuje problematykę polityczną, np. w esejach Pochmurno (1987, wydanie polskie 1990). Zbiory poetyckie, m.in.: Libertad bajo palabra (1949), Blanco (1967). W polskim przekładzie: Poezje wybrane (1981), Wokół kamienia słońca (1990), Wciąż te same widzenia (1990). Także tom esejów Labirynt samotności (1950, wydanie polskie 1991).

• Pożegnanie Octavio Paza z „Rzeczpospolitej”