Wyspa

 Zbigniew Herbert

*

Jest nagła wyspa Rzeźba morza kołyska

 groby między eterem i solą

 dymy jej ścieżek oplatają skały

 i podniesienie głosów nad szum i milczenie

 Tu pory roku strony świata mają dom

 i cień jest dobry dobra noc i dobre słońce

 ocean rad by tutaj złożyć kości

 zmęczone ramię nieba opatrują liście

 Jej kruchość pośród wrzasku elementów

 gdy nocą w górach gada ludzki ogień

 a rankiem zanim wybłyśnie Aurora

 pierwsze w paprociach wstaje światło źródeł

*Źródło: http://swiatowid.bloog.pl/id,329098076,title,HAWAJE,index.html?smoybbtticaid=610b6d