W pogoń, muzyko, w pogoń każ słodkim akcentom

Thomas Campion*

Chelin Sanjuan Piquero

W pogoń, muzyko, w pogoń każ słodkim akcentom
Rzucić się za tą, która i tobie jest Świętą;
Do stóp jej śmigłych padnij i, smutkiem omglona,
Powiedz tej dręczycielce serc, że moje serce kona.
Lecz jeśli ci odpowie szyderczym uśmiechem,
Z rozpaczy zgaśnij u jej stóp, nie wracaj do mnie echem.

Wszystko, com śpiewał, było hymnem jej urody,
Dla niej moje przygrywki, dla niej były kody.
Lecz ona przed miłością i muzyką czmycha,
Choć z jej piękności chciała brać wzór każda nutka licha;
Niech więc się puszcza w pogoń melodia wzgardzona:
Wystarczy, żem w nią życie tchnął i że u stóp jej skona.

przełożył Stanisław Barańczak

*Thomas Campion (1567-1620)

 – poeta angielski, tworzył na przełomie renesansu 
i baroku, specjalizował się w pieśniach, do których tworzył też muzykę. Opublikował 
je w czterech tomach pt. „A Booke of Ayeres” w latach 1601-1617. Były to utwory 
o tematyce religijnej i miłosnej, odznaczające się nowatorstwem formalnym w zakresie kompozycji, prozodii i wersyfikacji. Pisał też fraszki, epigramy, eseje i tzw. maski – 
- utwory parateatralne z elementami tańca, muzyki i śpiewu.