Miłosz

Ryszard Mierzejewski

Nie przepadałem kiedyś za jego wierszami

właściwie mało je znałem mimo dość

bliskich kontaktów z poezją

nawet kiedy trąbił o nim cały świat

literacki gdy odbierał prestiżową nagrodę

międzynarodową a w Polsce umieszczano

jego poetyckie frazy na pomnikach

nie uległem koniunkturalnej

ekstazie nie nadrabiałem w pośpiechu

zaległości ze szkolnych lektur bo tak

wówczas wypadało nosić Go na ustach

aby przy każdej sposobności

błysnąć stosownym cytatem - dowodem

literackiej ogłady i patriotycznej powinności

osobiście wyżej cenię

Herberta odpowiadałem wywołany

do tablicy

Musiały upłynąć lata aby dojrzał we mnie i

przemówił jak poezja mówić powinna

głęboko do trzewi i uśpionego na piękno

i prawdę mózgu

Dzisiaj kiedy celebrujemy jego setne urodziny

nie z obowiązku lecz ze spragnionego

serca czytam jego proste

wystrugane z polskiej wierzby słowa i

nie wiem dlaczego ale

nie wstydzę się do tego przyznać że

płaczę w poczuciu wielkiej samotności