Khalil Gibran

Christian Schloe

***

Gdy miłość skinie na was, podążcie za nią,

Chociaż jej drogi są strome i trudne.

A kiedy jej skrzydła osłonią was, poddajcie się jej,

Chociaż miecz ukryty w jej skrzydłach może was zranić.

A kiedy mówi do was, uwierzcie jej,

Choć jej głos może rozwiać wasze sny, jak północny wiatr pustoszy ogród.

Bo tak jak miłość wieńczy was, tak też i krzyżuje. Jak sprzyja waszemu wzrostowi, tak też przycina was.

I choć wspina się na wasz wierzchołek i pieści wasze najdelikatniejsze gałązki, które drżą w słońcu,

Tak też zstąpi do waszych korzeni i wstrząśnie nimi, chociaż wrastają w ziemię.

Jak snopy zboża przygarnia was do siebie.

Młóci, by was doszczętnie ogołocić.

Przesiewa, by oczyścić was z łusek,

Miele was do białości.

Ugniata was, aż się poddacie;

A wtedy wrzuca was w święty ogień, abyście stali się świętym chlebem na świętą ucztę Boga.

To wszystko miłość wam czyni, abyście poznali tajniki swego serca, a mając tę wiedzę stali się cząstką serca Życia.

Lecz jeśli w waszej trwodze będziecie szukać jedynie spokoju w miłości i przyjemności w miłości,

Wtenczas będzie lepiej, jeśli okryjecie swą nagość i przejdziecie z klepiska miłości

Na świat pozbawiony pór roku, gdzie będziecie się śmiać, lecz niepełnym śmiechem, i płakać, lecz nie wszystkimi łzami.

Miłość nic wam nie daje poza samą sobą i nic nie zabiera prócz siebie.

Miłość nie posiada ani nie chce być w niczyim posiadaniu;

Gdyż miłość wystarcza miłości.

Kiedy kochasz, nie powinieneś mówić: "Bóg jest w twoim sercu", lecz raczej: "Ja jestem w sercu Boga".

I nie myślcie, że możecie kierować miłością, gdyż miłość, jeśli uzna was za godnych tego, pokieruje waszym postępowaniem.

Miłość niczego innego nie pragnie, tylko spełnić się.

Lecz jeśli kochasz i musisz czegoś pragnąć, niech to będą twe własne pragnienia.

Aby stopnieć i stać się jak rwący strumień, co śpiewa swą melodię nocy.

Aby poznać ból nadmiaru uczucia.

Być zranionym własnym zrozumieniem miłości;

Krwawić ochoczo i radośnie.

Budzić się o świcie z uskrzydlonym sercem i składać dziękczynienia za każdy następny dzień miłowania;

Odpoczywać w południe rozmyślając nad uniesieniami miłości;

Wracać wieczorem do domu z wdzięcznością;

I zasypiać z modlitwą za ukochaną osobę w sercu swoim i z pieśnią chwalby na ustach.