8.09.2014

Wtóry list zakochanej
Johann Wolfgang Goethe



I czemuż znowu list piszę w udręce?
 Nie pytaj, miły, jaka w tym przyczyna,
 Bo cóż ci powiem, nieszczęsna dziewczyna...
 Ach, wiem, że kart tych dotkną twoje ręce.

Gdym sama, w dali - niech list przypomina,
 Że w moim sercu płoną najgoręcej
 Zachwyty smutki, nadzieje dziewczęce.
 To się nie kończy - ani nie zaczyna.

I cóż ci powiem? Że o twych ramionach
 W snach i marzeniach, i w myśli, i w mowie
 Me wierne serce roi potajemnie...

Tak kiedyś stałam w ciebie zapatrzona,
 Nie rzekłszy słowa... Cóż rzec miałam - powiedz -

 Gdy cała istność spełniła się we mnie.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz