Różowe ucho 

Zbigniew Herbert

PIERRE CHEVASSU

 Myślałem

 znam ją przecież dobrze

 tyle lat żyjemy razem

 

 znam

 ptasią głowę

białe ramiona

 i brzuch

   aż pewnego razu

 w zimowy wieczór

 usiadła przy mnie

 i w świetle lampy

 padającym z tyłu

 ujrzałem różowe ucho

  śmieszny płatek skóry

 muszla z żyjącą krwią

w środku

 nic wtedy nie powiedziałem -

 dobrze byłoby napisać

wiersz o różowym uchu

 ale nie taki żeby powiedzieli

też sobie temat wybrał

pozuje na oryginała

  żeby nawet nikt się nie uśmiechnął

 żeby zrozumieli że ogłaszam

 tajemnicę

 nic wtedy nie powiedziałem

ale nocą kiedy leżeliśm razem

delikatnie próbowałem

 egzotyczny smak

 różowego ucha