Beata Aleksandra Gutocka

Mariska Karto

***

Wtuleni w siebie jak w obłok

pożądania i srebrnego cienia

znajdziemy kiedyś przed świtem

najgłębsze źródło spełnienia

Rozwiewając mgły niedomówień

i ucząc się siebie na pamięć

będziemy błądzić głodnymi ustami

jak ślepcy lub zakochani

Byśmy tak trwać mogli wieczność

by nikt nie zaćmił nam istnienia

miłość jak sen ci powiję

namiętność w legendę zamienię

I odtąd co noc przed zaśnięciem

będziesz się kochał z moim cieniem

by w zapomnieniu i źródłach marzeń

zmierzyć się