Halina Poświatowska

Joanna Sierko-Filipowska

* * * 

nie umiem powiedzieć słowem

nie słowem tęsknię

ale rękoma

zamykającymi przestrzeń

ale krwią

opływającą ręce

jesteś w moim tętnie

odkrzykującym sobie

powracającym do siebie

wiecznie pamiętającym

we mnie powstajesz

najgłębiej

i każdy oddech

który na mrozie krzepnie

przypomina że jesteś

że znów odszedłeś ode mnie

* * *

nie wiem co kocham bardziej

ciebie czy tęsknotę za tobą

czy pocałunki czy pragnienie pocałunków

pewne zaspokojenia

myślałam że już nigdy nie będę pisać wierszy

a teraz serce moje wezbrało miłością jak rzeka

i wystąpiło z brzegów - jak rzeka

i bystry potok porywa słowa

unosi słowa

i wszystkie mówią o mojej miłości

o mojej tęsknocie

o pragnieniu moim odnawiającym się jak księżyc

gasnącym w słońcu twojego spojrzenia