Dagmar Nick

Cóż pozostanie

Jeśli już nie ciebie 

od głów do stóp -

niewielką cząstkę twej 

jasności zachowam, 

akurat tyle, aby 

cienie poranka stały się 

przeźroczyste, by otwarły się 

świetliste drzwi, 

za którymi cię zobaczę: 

głowa pochylona 

na bok, bez ruchu, 

szkic do obrazu, 

epifania. Moja miłość. 

tłum. z niemieckiego Agata Goncerzewicz