Ryszard Mierzejewski

To boli

Idę po drodze znanej

sprzed lat

drodze dziecięcych odkryć

fantazji marzeń

młodzieńczych uniesień

miłostek tęsknot

śmiałych planów wyobrażeń

drodze porzuconej

kiedyś na czas nieokreślony

dzisiaj w powrocie tak

bolesnej

To boli patrzeć jak czas

bezlitosny

niszczy i zaciera tak drogi

mi świat

dewastuje pali moje ogrody

pełne owoców i beztroskich zabaw

park miejski pełen starych

milczących drzew i ekscytujących

tajemnic

podgórskie pola i łąki pełne

kwitnących zbóż

żółtych kaczeńców maków

czerwonych

Ten świat zapisany w odchodzącej

pamięci

gwałcony deptany od lat

nigdy już

nie zalśni w wiosennym słońcu

To boli

a czas nie goi wszystkich ran