Walt Whitman

Pomyśl o duszy

Pomyśl o duszy;

Przysięgam, że twoje ciało oddaje proporcje twojej duszy,

aby żyć jakoś w innych sferach;

Nie wiem, jak, ale wiem, że tak jest.

Pomyśl o miłości i byciu kochanym;

Przysięgam, że kimkolwiek jesteś, możesz łączyć się z tymi,

o których wszyscy wiedzą, że będą za tobą tęsknić.

Pomyśl o przeszłości;

Ostrzegam trochę, kiedy inni będą odnajdywać w swojej przeszłości

ciebie i twoje czasy;

Rasa nigdy nie jest rozdzielona, tak mężczyzna, jak i kobieta nie unikają 

siebie nawzajem.

Wszystko jest ze sobą nierozerwalnie związane, rzeczy, dusze, przyroda,

narody, ty też, zanim się pojawisz.

Przypomnij te mile widziane sprzeczności (Matki je uprzedzały);

Przypomnij mędrców, poetów, zbawców, wynalazców, prawodawców ziemi;

Przypomnij Chrystusa, brata osób odrzuconych, brata niewolników,

przestępców, idiotów oraz osób obłąkanych i chorych.

Pomyśl o czasie, kiedy jeszcze się nie urodziłeś;

Pomyśl o czasie, kiedy stałeś obok umierających;

Pomyśl o czasie, kiedy twoje ciało będzie umierać.

Pomyśl o duchowych skutkach,

To pewne, że ziemia płynie po niebie, nie każdy jednak jej obiekt

przechodzi przez duchowe skutki.

Pomyśl o męskości i czy będziesz mężczyzną;

Czy liczysz na męskość, a na słodycz męskości wcale?

Pomyśl o kobiecości i czy będziesz kobietą;

Tworzenie jest kobiecością;

Czyż nie powiedziałem, że kobiecość dotyczy wszystkich?

Czyż nie stwierdziłem, że wszechświat nie ma niczego lepszego

od kobiecości?

tłum. z angielskiego Ryszard Mierzejewski